मानव जीवन यात्रा हो । यो यात्रा कस्तो गर्ने, कुन दिशामा गर्ने, कति लामो र अग्लो ठाउँसम्म गर्ने ? कति उचाइ, अग्लाइ र महत्वपूर्ण बनाउने भन्नेचाहिँ आफूले निर्धारण गर्नुपर्छ । जीवन यात्रा हो भन्ने धेरैलाई थाहा नहुँदो रहेछ । थाहा भएको भए यात्राको ठिक दिशामा गएको छ, छैन भनेर थाहा पाउने थिए ।

मैले पनि धेरैपछि मात्र यो यात्राको महत्व थाहा पाएँ । जीवनलाई नबुझ्दा त्यसका अङ्गहरुको बारे ज्ञान हुन्न । ती विविध अङ्गले के खोजेको छ, के खाँचो छ थाहा हुन्न र त्यसले गर्दा कतिपय प्रयास व्यर्थमा खेर जान्छन् । प्रयास जारी रहने तर उपलब्धि नहुने । उपलब्धि बिहीन कसरतले गर्दा मान्छे दुखी हुन्छ

आफ्नो काम र पेशाबाट सफल बन्न
सोचाइमा सधैँ सकारात्मकता चाहिन्छ ।
म सक्छु भन्ने भाव नित्य मनमा राख्नुपर्छ ।
स्तर अनुसार सही र असल सपना देख्नुपर्छ ।
घाँटी अनुसार हाड निल्छु भन्ने मात्र होइन, हाड अनुसार घाँटी बनाउँछु भन्ने आँट चाहिन्छ ।
सपनालाई पटकपटक साराको अगाडी घोषणा गर्नुपर्छ । त्यसबाट जीवनमा उर्जा थपिन थाल्छ ।
काम अरुले गरिदिने हैन, आफूले आफैलाई तयार पार्नुपर्छ ।
यो संसारलाई हेर्ने होइन, विगत र वर्तमानलाई हेरेर तुलना गर्नुपर्छ ।
अरुसँग हैन, राम्रो नराम्रो जे भएपनि आफैसँग तुलना गर्नुपर्छ ।
सफल व्यक्तिका जीवनी सँगालिएका उर्जाशिल पुस्तक पढ्ने गर्नुपर्छ ।
तालिमहरुमा भाग लिने र असल मानिसको संगत गर्ने ।
पहिला त म दुखी र चिन्तित नै नहुँ भन्छु । तर चिन्ता, तनाव भइहाले त्यसबाट मुक्त हुनको लागि म यी उपायहरू अपनाउने गर्छु ।
ध्यानमा बस्छु र मनलाई शान्त बनाउँछु ।
दुःख आफूले आफैँलाई विचलित बनाउने भाव हो, यसलाई नियन्त्रण गर्ने प्रयास गर्छु ।
योग साधना र ध्यान साधना नै मूख्य हो र म त्यही गर्छु ।

(ईएमआई नेपालका निर्देशक अर्जुन पाण्डेको अनुभव)